متن آهنگ
چینای صورتتو دونه دونه بشمرم لای هر کدومشون هزار تا غصه پنهونه مادرم
آسمون وقتی که بارون میباره همصدای گریه مادرمه
دل دلتنگ پرنده قفس مثل قلب مادرم غرق غمه ناله دلشده ای وقتی میاد یا صدای یک غریب گمشده
هر چی بغضه توی دنیا میبینم شکل دلتنگی مادرم شده
ای عزیز بزرگ خونه سبز من گل بهاره قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
مادرم
لای هر خطوط چین صورتت میدونم یه عالمه درد و غمه
این خطوط دربدر گم کرده راه خط دلتنگی دنیای منه
غم اون چشمای پاییزی و خیس وای چه آتیشی به آدم میزنه
از پریشونی سرنوشت من آینه دلت یه عمره میشکنه
ای عزیز بزرگ خونه سبز من گل بهاره قد تو هیچکی تو دنیا مهربونی که نداره
مادرم
باغبون پیر من که غنچه هات هر کدوم عروس گلخونه شده
موندی تنها توی این کلبه غم کلبه هم مثل تو ویرونه شده
درد من سهم تو شد مادر من آخه کی درد تورو کم میکنه
کی میسوزونه غم تورو عزیز واسه تو کی پشتشو خم میکنه
مادرم